Het einde nadert

February 7th, 2007

Ja ja, over 3 weken zit m’n stage er al weer op! De tijd gaat snel. Het is inmiddels weer een tijdje geleden dat ik wat gepost heb, hierbij een kleine update.
Vlak voor kerst zijn we naar een nieuw gebouw verhuisd, inclusief alle labs. Dat was nogal een operatie, en sinds eind januari zijn we weer up and running. Opzich is dat niet heel raar gegaan, effectief heeft het werk misschien 2 of 3 weken plat gelegen. En we zijn erop vooruit gegaan: Een splinternieuwe cleanroom, met een boel nieuwe equipment, in totaal meer labruimte, en het mooiste misschien: Alles bij elkaar in 1 gebouw. Samen met Ken zit ik nu in een riante kamer, erg relaxt.
Ik ben inmiddels een beetje aan het afronden: ik ben bezig een verslagje te schrijven, de auto moet verkocht etc. Ik heb er ook wel weer zin in om weer in NL rond te wandelen. Per 1 april begin ik daar ook met mijn promotie onderzoek (ja, toch) bij Paul Blom, waar ik ook afstudeer! Het belooft een erg leuk onderwerp te worden, heb er veel zin in.
En nog 1 ding: m’n roomie vond het nodig (en jawel, het IS inderdaad absoluut noodzakelijk) om een enorme High definition TV te kopen, plus een HD abonnement. Het is erg cool: de HD programma’s zijn echt een stuk scherper (vooral mooi bij sport), en we hebben sowieso honderdduzend nieuwe channels.

Bernadette op bezoek!

December 25th, 2006

Na hier al naar uitgekeken te hebben vanaf het moment dat ik nog niet eens uit Nederland vertrokken was, was het dan zover: Bernadette kwam op bezoek! Voor meer dan 2 weken maarliefst, en deze tijd had ik ook vakantie!! Veel tijd om samen wat van deze kant van het land te bekijken dus.

De eerste week hebben we onder andere Philladelphia bezocht (museum met de ‘Rockystairs!!’) de Amish weer opgezocht, en deze keer is het wel gelukt om wat van hun culinaire kunsten te genieten. Het lijkt wel wat op de gezonde Hollandse pot, dus enige gelijkenis met het Nederlandse ‘Dutch’ is er dus wel! :) Erg goed. Deze keer geen foto’s van hoedjes, Bernadette voelde zich wat ongemakkelijk om ze gewoon maar lomp op de foto te zetten. Verder kon ik haar een tour geven bij Dupont, gecombineerd met een gezellige lunch met m’n collega’s plus aanhang. Erg leuk!

Een bezoekje met de truck aan Washington kon natuurlijk ook niet uitblijven. Voor mij inmiddels de 3e keer, maar toch weer totaal andere dingen gezien/gedaan. Het is echt ongelooflijk hoeveel coole musea ze hier bij elkaar neergezet hebben.

3 dagen voordat we naar New York zouden vertrekken, om daar kerst met Michiel en Eefje door te brengen, kwam mijn begeleidster met het voorstel dat we wel in haar New York appartement konden logeren! Perfect natuurlijk, dus meteen het hotel gecanceld! Het appartement is eigenlijk van haar partner de nobelprijswinnaar… Een erg mooi appartement in Manhattan vol met kunst en een schitterend uitzicht over de Hudson. En bovendien gratis parkeren aan de straat, wat met de ‘rust’ rond kerst prima lukte!
De tijd in New York was echt super. Aangezien het voor Bernadette de eerste keer was, was het vooral voor haar erg indrukwekkend. De eerste avond zijn we op advies van een vriend van Michiel in Brooklyn bij een Thais restaurant terecht gekomen. Het leek wel even een verlaten dubieuze buurt toen we uit de metro stapten, maar het restaurant was erg in orde. Hierna hebben we nog even de hoogte opgezocht: we zijn naar de top van het Mariott hotel gegaan, waar je in een relaxte draaiende bar coctailtjes kan drinken!
Eerste kersdag, tevens mijn verjaardag, was het dan tijd om 1 van de dingen te doen die ik graag nog zou doen in de steets: Met de ouwe truck over times square touren. Michiel vond dit ook een top idee, en uiteindelijk hebben we de dames kunnen overhalen om op TS uit te stappen om foto’s van het avontuur te maken. 4 rondjes later zijn er ondanks lege batterijen, te snelrijdend verkeer en een bijna-ongeluk toch een aantal foto’s geproduceerd :D Erg grappige ervaring! ’s Avonds was het een beetje lastig om een restaurantje te vinden, maar gelukkig gaat alles in China town met kerst gewoon door.

Tweede kerstdag zijn we naar de musical Annie geweest, waar Michiel nog kaartjes voor had weten te fixen. Vooral Bernadette en Eefje hadden hier nogal naar uitgekeken, en het was zeer de moeite waard.
Verder hebben we natuurlijk ground zero, wallstreet, het vrijheidsbeeld (van een afstandje wegens tijdgebrek) en central park bekeken. Ook hebben we in het donker over Manhattan en de rest van NY uitgekeken vanaf het Empire State building, errug mooi. Dan zie je de blokjes structuur van de stad erg duidelijk.
De 27e was het duidelijk dat veel mensen weer aan het werk gingen, of misschien al mensen die voor de oud & nieuw viering kwamen, want het was ineens ontzettend druk overal. Nadat Bernadette en ik naar het Metropolitan museum geweest waren wilden we Michiel en Eefje uitzwaaien. Dat is op bizarre wijze uiteindelijk ondanks de enorme drukte nog gelukt ook!



Terug in Wilmington zijn we nog uit eten geweest met collega Hee Hyun en z’n vrouw en zoontje. Ze hadden ons mee uit eten genomen naar Koreaans restaurant, erg lekker. Daarna nog even meegeweest naar hun huis om wat te drinken, en om de geweldige tuin van de buurman te bekijken: Die heeft namelijk z’n hele huis + tuin volledig volgezet met kerstversieringen, lampjes, stalletjes, zuurstokken etc. Alles geeft licht, beweegt en maakt geluid. Het is zowaar een attractie voor de omgeving :D

29 December was het tijd voor ELECTRIC SIX! Deze band zette de ‘dancefloor’ in de Khyber in Philly aardig ‘on fire’! Ken, een andere collega, en zijn vrouw Anastasia wilden ook wel mee, en dus zijn we daar met z’n vieren naartoe gegaan. Van te voren was het ff afwachten hoeveel tattoo’s en motorlui we zouden aantreffen, maar het bleek een erg coole bar te zijn.
Oud en nieuw hebben we ook met Ken en Ana gevierd, en na nog wat shoppen etc was het 2 januari de laatste dag…

Een erg geslaagde vakantie!!

(Voor de verhalen van Michiel en Eefje kun je op hun blogs kijken: Michiels blog, Eefjes blog)

Het werk bij Dupont

December 15th, 2006

Ik bedacht me dat ik nog niet echt had laten weten wat ik hier nou doe. Pas op, er kan wat vaktaal tussen zitten…

Zoals al eerder gezegd leuke, kleine groep, en er wordt hard gewerkt. Ik vind dat eigenlijk erg prima, ik heb het gevoel dat er echt wat gebeurt. Toch krijg je wel de tijd om dingen te proberen e.d. Ik weet trouwens niet of het overal in Dupont er zo aan toe gaat.
We zijn bezig met micro-Cyrel zoals dat heet. (tot nu toe tenminste, we moeten een andere naam verzinnen i.v.m. copyright etc…) Cyrel is het Dupont merk voor een erg populaire druk techniek. Ongeveer alles wat je in de supermarkt aan verpakking ziet is bedrukt met Dupont Cyrel printplaten.

De bedoeling is dat met micro-Cyrel tot een resolutie van ongeveer 1 micron gegaan kan worden, voor bijv het printen van electrische circuits voor (organische) displays, RFID tags e.d. We werken dan ook samen met een bedrijf (binnenkort nog 1) waarvoor we transistor circuitjes maken. Zij bouwen er dan vervolgens een transistor van (door er een of andere (organische) halfgeleider op te kwakken). We sinds kort ook intensiever met de ´gewone´ Cyrel afdeling samen om te zien of we op hun kleine pilot aparaat circuitjes kunnen printen (met een iets grovere resolutie, ongeveer 10-100 micron). Die enginering tak vind ik ook erg boeiend.
Grappig verschil: Toen Mike, van Cyrel, het over ‘hele kleine features’ had, bedoelde hij 50 micrometer. Voor ons zijn dat hele grote features. En wij kregen allemaal de rillingen toen hij de stempel en het te beprinten substraat met zn handen aanpakte, en zonder schoon te maken ging gebruiken. Bij ons gaat alles in de cleanroom, handschoenen aan, pak aan, alles schoonmaken etc.

Komende maandag gaan we verhuizen naar een ander gebouw (eigenlijk zou dat 1 november al gebeuren…). Dit is aardig wat werk qua opruimen, inpakken en verhuizen, maar straks hebben we een splinternieuwe cleanroom, wat nieuwe apparatuur. Daar komt bij dat we ook met z’n allen in hetzelfde gebouw komen, en de kantoortjes niet meer verspreid zijn over het terrein, wat erg onhandig is.

Gerwin en Michiel op bezoek

December 8th, 2006

Gerwin ging z’n zus wegbrengen naar New York na een bezoekje van haar, en het leek ons een goed idee om dat te combineren met een weekendje Wilmington. Hij was tenslotte toch ‘in de buurt!’.
Ook Michiel besloot om mooi luxe een vlucht te boeken, zodat hij op zn verjaardag dat weekend Nederlands kon praten! Werd ook wel weer eens tijd dat we elkaar zagen, was tenslotte al bijna 3 weken geleden…
Na een middagje Philly, om te verzamelen (Michiel per vliegtuig, Gerwin per bus) wachtte ons een aangename verrassing bij thuiskomst: Daar was plotseling een feestje aan de gang. Het goede voornemen om gezond te koken werd snel van tafel geveegd, en er werden een paar pizza’s besteld.
De volgende dag was het Amish tijd, met de truck richting Lancaster in Pennsylvania. Bovendien was het Michiels verjaardag vandaag! Michiel wilde z’n driving skills wel eens even wat bijschaven, dus hij heeft het meeste gereden.
De Amish leven met hun sobere levensstijl (donkere kleding, hoeden, koetsjes, boerderijen) gewoon tussen de ‘normale’ Amerikanen. Ik vond het erg vreemd en bijzonder dat deze cultuur toch gewoon blijft bestaan. Kennelijk kunnen ze weerstand bieden aan de middelen die de moderne mensch tot zijn beschikking heeft.
Het was de bedoeling om ’s avonds traditioneel ‘Pennsylvania Dutch’ te gaan eten, wat dus niks met Dutch als in ‘Nederlands’ te maken heeft. Veel rondrijden en veel dichte eettentjes later, zijn we echter beland bij een Texas Steak house, waar we een heeeerlijke steak gehad hebben (en afgezet zijn, maar dat terzijde ;) ).

Ook zijn we nog een keer na Philladelphia geweest om de toeristische dingen eens even op te zoeken. En dan ben je snel klaar in Philly! :) Na een dagje rondwandelen was het tijd om even te ontspannen: Met de subway naar University City om een film te pakken.
Als afsluiter hebben we de oorsprong gevonden van de ‘Philly Cheese steak’. Althans, dat claimen ze natuurlijk. Het is een broodje dat je hier overal in de US kan krijgen, bestaande uit een slap klein stokbroodje vol met warmrosbief, en overgoten met gesmolten kaas. Een heerlijke vette hap dus! Helaas was het toen alweer tijd om de heren op het vliegveld af te zetten, en daarmee was het weekend ten einde!

(Helaas was het SD kaartje van m’n camera stuk, dus geen eigen foto’s. Gerwin: bedankt voor de fotos!)

Daan en Jan op bezoek

November 27th, 2006

Na Thanksgiving hadden Daan en Jan nog een week over. Deze hebben ze besteed aan een dagje Washington, de rest hebben ze in Wilmington gelogeerd.
Toen ik ze wilde ophalen van het station ontstond het eerste kleine avontuur… Omdat ik even de powerrrr van de truck wilde laten zien, trok ik nogal hard op van het stoplicht. Achteraf niet zo handig, want in 1 klap stond de cabine vol stoom!! De verwarming bleek kapot gegaan, en er spoot allemaal stoom en koelwater naar binnen. Oeps… (dus $250,- sponsoring aan de locale auto repair shop…).

Helaas moest ik gewoon aan de arbeid, en kon ik niet mee op avontuurrr. De heren hebben o.a. een ‘dikke Dodge’ gehuurd: splinternieuwe luxe bak (zie foto). Hiermee zijn ze de Amish gaan opzoeken, om daarna qua cultuur volledig om te slaan in Atlantic City: dat is een soort klein Las Vegas, ongeveer 2 uur rijden. Wat hier allemaal gebeurt is kan ik maar beter niet opschrijven hier… ;)
Om het een en ander af te sluiten zijn we nog met een collega naar de kroeg geweest, erg gezellig!

Thanksgiving in New York

November 24th, 2006

Daan en Jan (voor degenen waar geen belletje gaat rinkelen: vrienden uut Grunn) vonden het tijd om eens live te kijken hoe het met Michiel en mij gaat hier in de US. Om dit geweldige idee door te kunnen laten gaan wist Jan een gaatje te vinden tussen z’n co-schappen, en Daan gaat wat college aantekeningen doorlezen als hij terug is…

Hun reisplan: Vliegen naar Michiel in Boston, daar wat rond toeren en dan naar New York. Vanaf daar naar Washington DC om daarna terug te gaan richting mij in Wilmington. Vanaf hier wederom rondtoeren en dan de terugvlucht vanaf Philly.

Wat is een mooiere locatie voor een klein reunietje dan New York City? Wij konden niks anders bekenken in ieder geval, bijkomend voordeel dat New York grofweg halverwege Wilmington - Boston ligt. Handig dus voor Michiel en mij!

Het was een verschrikkelijk gaaf (lang) weekend: thanksgiving-donderdag t/m zondag. Donderdags aangekomen, allen met de Greyhound bus. ’s Avonds meteen eens even de grote kermis die ‘Times square’ heet opgezocht, en de nieuwe James Bond gezien: Casino Royale.

Vrijdag was het ‘black Friday’ een beruchte overdrukke shop dag voor de Amerikanen: de dag na Thanksgiving is iedereen namelijk vrij. Dit realizeerden we ons later pas. En wat doen de Hollanders? Die gaan shoppen voor nette kleding in de Macy’s (a la Bijenkorf)… Dit was namelijk nodig voor de activiteit van de avond: Michiel had afgesproken met een aantal MIT dames om naar ‘een of andere club’ te gaan. En daarvoor hadden we dus nette kleding nodig. De club bleek erg gaaf te zijn: erg dure drankjes, hippe lui en een dude op de toiletten die je de handdoekjes aangeeft… Ook kon je een tafel reserveren voor het geringe bedrag van slechts $600,- … Achteraf bleek het een van de hipste clubs van NY te zijn, met het strengste deurbeleid en mooie vrouwen. Waarschijnlijk hadden we het geluk in het gezelschap van 6 niet onaardige uitziende dames te zijn…

Zaterdag was wederom een topdag: hoogtepunten waren de basketball wedstrijd: Chicago Bulls vs. NY Knicks en het bierdrinken daarna. En natuurlijk het letterlijke hoogtepunt van de dag: het uitzicht vanaf de ‘Top of the Rock’ (Zonder rij, Met uitzicht op het Empire state building). ’s Avonds gingen we met een andere goede vriendin van Michiel op stap: bier drinken in een kroeg aan de east side, om te eindigen in een kroeg in Brooklyn… Erg geslaagde avond! Wat erg leuk is zijn de electronische juke boxen die ze hier en daar hebben! (Dance epidemic tonight!)
Zondag was het helaas tijd om weer terug te gaan naar Wilmington. Maar eerst moest er uitgebrakt worden in de Star bucks (~2,5 uur). De terugreis was enigszins spannend: Je hebt hier China town bussen, die van het China town in de ene stad naar de andere rijden. Ik had zo’n bus geboekt: de ‘Double happiness’ bus, maar deze bus heeft mij vlekkeloos thuis gebracht.

(Ice) Hockey

November 12th, 2006

Nog een hele korte post dan: Vorig weekend heb ik mn auto gerepareerd: beide electrische ramen doen het weer! Dat moest, anders kwam hij vreemd genoeg niet door de inspectie. Gelukkig was het een hele eenvoudige reparatie, wat me niet meer dan $ 8,- gekost heeft (lang leve Ebay!). Omdat een paar mensen op een forum (speciaal voor F150 eigenaren) me erg geholpen hadden, heb ik een paar fotos gemaakt voor ze (F150 forum). Inmiddels is hij dan goedgekeurd, heb ik de title en is hij netjes geregistreerd. Ik rijd nu volledig legaal rond dus!

s’Avonds had collega Ken me gevraagd of ik ook zin had om de lokale hockey club te gaan aanmoedigen. Ken en z’n echtgenote komen uit Canada waar dat nogal populair is, en waar het gewoon ‘Hockey’ heet in plaats van ‘Ice Hockey’. Het lokale team van de University of Delaware met de geweldig stoere naam ‘Fighting Blue Hens’ heeft de tegenstander genadeloos ingemaakt! Erg leuk spelletje, veel meer actie dan football.

Pompoenen schieten

November 4th, 2006

Wat de FMF tijdens het lustrum in 2004 met appels deed, doet men hier jaarlijks met pompoenen: zo ver mogelijk wegschieten. Het ‘Schiet je Granny‘ evenement (klik!) van de FMF was een enorm succes, kun je nagaan hoe ‘Punkin’ Chunkin’‘ (klik nogmaals!) was. Ieder jaar komt een groot aantal teams naar een groot ex maisveld, en reist een enorme hoeveelheid mensen af naar dit veld om te kijken. Het afstands record 2006 is binnen zag ik net: 3871 feet (ofwel: 1180 meter…)

Vrijdagmiddag kwam Pat met het idee hier naartoe te gaan, en zaterdag ochtend zijn we dan ook gewapend met een coolbox vol bier en warme kleding de auto ingestapt. Eenmaal aangekomen bleken we nogal onvoorbereid: naast ons werd een pickup uitgeladen met tafels, stoelen, een GRILL en twee fusten bier… Johan maakte kennis met het fenomeen tailgating (<-klikken maar weer)!

De wedstrijd duurde 3 dagen, waardoor we de grootste luchtdrukkanonnen helaas gemist hebben. Toch hebben we een aantal erg coole trebuchets gezien (zwaarder dan 45 kg…).

Ford!

October 31st, 2006

Het is dan eindelijk zo ver! Mijn ´ride´ is ge-upgrade van fiets naar auto! En wie had gedacht dat mijn eerste auto een krachtbron in de vorm van een 5.0 liter V8 met 185 HP zou hebben? Mocht ik geitenwollensokken gehad hebben, dan moesten die nu maar even opgeborgen worden…

Na een tijd een beetje getwijfeld te hebben, eerst OF er een auto moest komen, daarna WAT VOOR auto, toch maar de knoop doorgehakt. Het is een big-ass oude truck geworden. Omdat die dingen gewoon hartstikke gaaf zijn en je hier tenslotte ook een beetje moet integreren. En met een verbruik van 1 op 16 (miles per gallon, reken dat maar even uit) doe ik inderdaad aardig mee hier! Maar voor de brandstof kosten boeit dat niet, een liter benzine kost hier omgerekend iets van 0.44 Eurocent.

De rest van de specs: De truck is een ouwe 1988 Ford F150, met een extended cap (dat betekent dat er een achterbank in zit, en je er dus met zn 6en in kan zitten). En hij heeft relatief weinig ´miles´ op de teller, goeie bandjes, 2 gastanks, en een soepel lopende motor en transmissie. Hij heeft ook wat probleempjes zoals niet functionerende electrische ramen en een afgebroken ruitewisserknopje (doet het overigens wel). De Delaware drivers licence is ook binnen gekopt na even een blokje om te zijn gereden met een erg vriendelijke examinator.
Kortom, ik ben klaar voor de winter!

Telefoon toch terug!!

October 23rd, 2006

Dat was even een zeer gelukkig moment vanochtend: Ik kreeg bericht dat mn telefoon (die ik in het hotel in New Hamshire had laten liggen) TOCH gevonden was! En hij is inmiddels onderweg met de dappere pakketbezorgers van UPS.

Dat scheelt me dus een enorme hoop gedoe (en geld)!